Op maandag 1 oktober 2001 werd het RUSKO, de reünistenvereniging van het USKO, opgericht. Het begon allemaal met de oudleden-weekends van het lustrum van het USKO in het jaar 2000. Daar bleek niet alleen dat men over het algemeen nog leefde, maar ook dat men vaak erg leuk was gebleven (of soms alsnog geworden). Er werd gepraat, gelachen, ondertussen gedronken, vervolgens gezongen, en uiteindelijk (toen was het al nacht) in diepere zin opnieuw kennis gemaakt. Er ontstonden nieuwe inzichten en zelfs nieuwe romances (er ontstonden natuurlijk ook oude romances.) En toen alles gezegd, gedaan en voorbij was wilde men niet weer vijf jaar wachten op nog eens zo’n weekend. Zodoende.

Het RUSKO-bestuur bestaat uit enthousiastelingen uit diverse USKO-generaties.

De vereniging telt zo’n 500 leden, uit de hele bestaansperiode van het USKO. Het RUSKO organiseert activiteiten voor haar leden, ontfermt zich over het officiële archief van het USKO en het oudledenbestand. Maar onze belangrijkste bestaansgrond blijft toch de zogenaamde Condition Humaine: iedere Uskiet wordt ooit oud-uskiet. Dus als bij het volgende concert de leden op het podium en de oud-leden in de kerk elkaar weemoedig aankijken met zo’n blik van: “Zoals ik ben, zijn zij geweest, en zoals zij zijn, zal ik worden”(respectievelijk andersom natuurlijk), weet dan allemaal dat dankzij het RUSKO dat nu allemaal niet meer zo erg is.